|
1.) RITME EN RUST.
Zonder het te weten zijn we constant bezig met allerlei onnodige zaken die allemaal zo nodig gebeuren moeten
omdat we ons anders zo vervelend voelen. Wanneer we drie minuten moeten wachten voor niets bij de bakker of om de telefoon
te kunnen gebruiken worden we kwaad, en tijd nemen voor een half uurtje lichaamsoefeningen per dag is voor de meesten al een
onhaalbaar doel.
De hele dag zijn we in de weer, om 's-nacht ook nog eens niet optimaal uit te rusten en de volgende dag
weer onverstoord door te gaan en roofbouw op ons lichaam te plegen en onze geestgesteldheid dusdanig te frustreren dat we
op het laatst niet eens meer het geduld hebben om uit te rusten, laat staan ontspanningsoefeningen te doen.
En dat terwijl
we zoveel meer zouden kunnen doen -en dus minder gehaast zouden hoeven te leven -wanneer we op de juiste wijze onze spieren
aan rek- en strekoefeningen bloot zouden stellen en zo de energie in ons lichaam een veel vrijere loop zouden geven alsmede
de bloeddoorstroming tot in de kleinste uiteinden van ons lichaam optimaal te benutten en zodoende al onze lichaamsfunctie's
te verbeteren en niet alleen leniger, sneller en accurater te worden en meer energie over te houden maar ook bv. geduldiger,
opgewekter en beter bestand tegen allerlei geestelijke aandoeningen alsook verbetering van bv. het zien en het stilzitten.
Het probleem hier echter is dat naast dat van een gebrek aan de juiste kennis de oorzaken van het falende lichaam/geest
de meeste mensen verhinderen tot een oplossing te komen, welke is het inzicht om tot het geduld en de discipline te geraken
welke nodig is om een geduldig en gedisciplineerd iemand te worden.
Echter met de juiste kennis hebben we een leiddraad
in handen die, naarmate zij strikt toegepast wordt, de leerling zelf de betreffende leerstof ontdekken en inzien doet. Kern
van deze kennis ligt in het bewustzijn dat we hebben omtrent het ritme in alles wat we (willen) doen, hun oorzaken en de reactie's
die het gevolg zijn.
Wanneer we beginnen met stretchen op mijn wijze moeten we allereerst de beelden van hardlopers die
aan de kant van de weg hun spieren forceren met onjuist uitgevoerde oefeningen uit het hoofd zetten. Deze spieren worden niet
'mals' gemaakt maar slechts beschadigd en hooguit op korte termijn iets soepeler gemaakt. Lenigheid en meer energie zijn bij
de juiste toepassing van rek- en strekoefeningen slechts bijzaak. In feite gaat het bij mijn manier van strekken niet om de
oefeningen zelf, maar om de rusttijd die tussen de oefeningen in acht worden genomen, en de mate van loomheid die u tijdens
de seance laat opkomen door zich erop te concentreren.
Dan gebeurd het grote wonder, of beter gezegd: na 1 a 2 uur lang
rustpauzes afgewisseld te hebben met de juiste, dat wil zeggen langzame tot zeer langzame uitoefening van de rek- en stretchbewegingen.
Deze rek-oefeningen mogen desnoods zelf verzonnen zijn, mits ze maar met deze regelmaat uitgevoerd worden, met andere woorden
bijvoorbeeld de klassieke strekking van de onderrug door rechtop te gaan staan en het bovenlichaam totaan de middel vooruit
naar de grond te buigen met de armen naar beneden en de handen al dan niet plat op de grond is een uitstekende oefening maar
moet zo worden uitgevoerd dat als het ware aan het oorspronkelijke ritme van spieren, lichaam en misschien wel de gehele cosmos
wordt voldaan teneinde na de sessie de ontspanning en energie en doorstroming van bloed tot weken erna te merken, en zo uitgevoerd
werkt ze net zo rigoreus als bijvoorbeeld niet vooruit maar (enerzinds) zijwaards naar voren gebogen wordt, of bijvoorbeeld
bij de stretching van de armspieren de armen, laten we zeggen naar links onder gestrekt worden, met de handen zover mogelijk
van het lichaam vandaan.
Steeds weer moet, teneinde het juiste ritme op te wekken, het juiste ritme van strekking (actie)
en rust toegepast worden.
Dat ritme luidt ongeveer een halve tot anderhalve minuut stretchen en vijf tot tien of vijftien
minuten rust, met een herhaling van drie maal dezelfde spiergroep. Dus niet wat die hardlopers doen of wat ons eigen ongeduld
of tekort aan kennis ons opdraagt.
Het is dus beter maar bijv. vijf of zes stretchingen in een a anderhalf uur te doen
dan wat de beginneling neigt te doen, nl. zo veel mogelijk oefeningen.
Toen ik zo uitgebreid mijn stretchingen ging doen
verstuikte ik mijn pees omdat ik zoveel energie had dat ik zoveel liep dat mijn lichaam daar nog niet aan gewend was. Gelukkig
dat ik na de juiste rust in acht te hebben genomen er nooit meer last van heb gehad en altijd probleemloos en zonder blessures
heb kunnen hardlopen.
Tussen de stretchingen in moet niet alleen het lichaam, het liefst plat op de grond liggend, zo slap
mogelijk gehouden worden, ze vraagt daar ook om. U zult merken dat na een rekking van een spier(groep), dwz. zeer langzaam
de spanning opvoerend tot een bepaald punt (u gaat vooral de eerste keren niet meteen naar het uiterste) en wederom zeer langzame
ontspanning totaan de uitgangspositie (dus niet wat al die hardlopers doen plotseling de spieren loslaten en ontspannen),
er een loomheid over u valt. De strekking op zich kostte natuurlijk inspanning en daar rust u nu van uit. Maar de spier die
u gespannen heeft (en die u eigenlijk langer gemaakt heeft) doet er minuten lang over om tot de oorspronkelijke lengte te
komen. De bloedstroming wordt optimaal inclusief de afvoer van allerlei lichaamsgiften en de aanvoer van allerlei voedingsstoffen
en zuurstof. De loomte en moeheid die u nu overvalt, is de rust die u nodig heeft om te herstellen. Ongeduld nu veranderd
in de wens te rusten. De dingen die u nog moet of wilde doen lijken plotseling niet meer zo belangrijk meer, u drijft met
uw gedachten weg en voelt alleen nog maar moeheid en prettige warmte rond de spieren die u net gespannen heeft. U voelt hoe
het bloed stroomt, hoe de strengels en pezen van uw spieren loskomen en uw spieren zich ontspannen. Na een minuut of tien
voelt u zich gereed voor de volgende strek.
U herkent dit punt waarop uw lichaam klaar is voor een nieuwe stretch door
twintig minuten of een half uur te blijven liggen ipv. een kwartiertje of tien minuten. Het gevoel vlak na de oefening, na
tien minuten en na een half uur is duidelijk verschillend. Vlak na de stretching bent u doodop, en vraagt het lichaam rust
en ontspanning, na tien minuten is er van alles gebeurt, na twintig minuten bent u volledig hersteld en na een half uur gebeurt
er simpelweg niets meer.
U heeft alleen nog maar behoefte om de spieren, net als u 's-avonds voor het slapen gaan of 's-ochtends
na het ontwaken, lekker uit te rekken. Alleen nu, door de herhaling en de lange rustpauzes tussen de herhalingen in, veel
intensiever!
2.) NIET ALLEEN MAAR LENIGER.
Waar de ongeduldige hardloper (of voetballer -zelfs bij vechtsporters
ben ik deze verkeerde manier van rekken tegengekomen) zijn oefenigen slechts doet om er leniger van te worden en sneller te
herstellen, geniet hij die volgens de hierboven door mij beschreven wijze zijn strekoefeningen doet veel en veel meer positieve
veranderingen waardoor hij zich lekkerder in zijn vel en zijn geest voelt.
Ik heb bij mezelf in tijden waarin ik 1 a 2
uur per dag mezelf onderwierp aan deze manier van oefenen de volgende scala van veranderingen en verbeteringen geconstateerd:
a:
Vroeger en fitter ontwaken.
b: Dromen beter kunnen onthouden.
c: Beter kunnen zien.
d: Dieper en rustiger ademhalen.
e:
Rustiger tijdens periodes waarin ik op iets of iemand moet wachten.
f: De tijd lijkt sneller te lopen.
Ik heb tijden
geposeerd voor beeldend kunstenaars. Het viel me meteen op dat het poseren veel gemakkelijker gaat, minder moeite
kostte
en de tijd veel sneller leek te gaan.
g: Gemakkelijker kunnen ontspannen.
h: Groter uithoudingsvermogen en sneller herstel
van inspanning.
i: Gemakkelijker en met minder moeite (lees: energie) allerlei dagelijkse lichamelijke inspanningen en
lichaamshoudingen uitvoeren en daaruit volgend makkerlijker herstel en voorkoming van bijv. struikelen.
j: Mentaal beter
in staat allerlei tegenslagen en psychisch leed te weerstaan.
k: Leniger.
l: Betere stoelgang. Een slechte stoelgang
heeft een enorme impact op ons dagelijks mentaal welbevinden!
m: Verhoogde potentie. U bent meer opgewonden en heeft sneller
weer opnieuw zin in sex. Maar ook zal door de verbeterde doorbloeding de erectie groter worden en wordt de liefdesdaad door
het leniger lichaam expressiever.
n: Bij ziekte en koorts zal de warmte gemakkelijker worden verdragen en afgevoerd.
o:
Verbeterde herinneringsvermogen.
p: Huid, haar, ogen en uiterlijk gaan er 'jonger' uitzien.
q: Verbeterde intuitiegevoel.
Ik durf er mijn handen niet voor in het vuur te steken, maar meen ontegenzeggelijk opgemerkt te hebben dat ik na een goede
stretching a la mijn eigen methodiek bij het roulette-spel verdacht veel goed gok. Dat wil echter niet perse zeggen dat ik
daarmee een rijk man kan worden, maar de verliezen bij het (vaak zeer dure) spel blijven draaglijk!
r: Beter reactievermogen
en langere spieren.
Omdat spieren pas in actie kunnen komen, als ze eerst ontspannen zijn, en u door deze ontspanningsoefeningen
ontspande spieren hebt gekregen, kunt u veel sneller en adekwater reageren. Uw acuratesse verhoogt, en omdat u door langere
spieren ook veel leniger bent, zult u bij een valpartij snel genoeg kunnen reageren en als deze onontkoombaar is, zult u minder
kwetsuren oplopen.
s: U kunt plotseling aan anderen hun lichaam zien of ze ook rekken/strekken, en hoe stram ze zijn en
nooit strekken!
3.) DE OEFENINGEN.
Zoals ik hierboven reeds schreef: het gaat niet om de oefeningen als
zodanig maar om de tijd tussen de betreffende oefeningen in. De ruimte waarin u niets doet, en het lichaam laat doen wat het
zelf wilt: uitrusten, en de langgerekte spieren langzaam hun oorspronkelijke lengte, zij het iets langer dan voor de strekking,
laten innemen.
Na de inspanning van de rekoefening (een totaal andere dan de gewone krachtsinspanning) heeft u ook geen
behoefte om allerlei dingen te gaan doen: u voelt na een goede stretching de loomheid vanzelf opkomen die u en laat uitrusten
van de (in-) spanning welke u zo moe (en stram) maakte (zonder rust geen energie), en uw ongeduld te wachten tot de volgende
oefening veranderd in een 'laat maar waaien' mentaliteit welke ervoor zorgt dat het vanzelf weer tijd is om een nieuwe rek-oefening
te gaan doen.
Ikzelf heb de ervaring, wanneer ik te weinig geslapen heb, dat ik na een of twee oefeningen in slaap val.
Op zich is dit natuurlijk niet verkeerd (immers: als u slaap tekort komt moet u eerst gaan slapen) maar wanneer u wilt gaan
rekken en strekken (wat oppeppender en sneller herstelt dan bijvoorbeeld twee uur slapen) zult u moeten proberen om na vijf
of tien minuten weer opnieuw langzaam een spier(groep) te gaan rekken.
Uw slaapachtigheid veranderd in waakzaamheid omdat
deze twee aan elkaar grenzen mits uw lichaam in rust is. Uw geest blijft als het ware slapen in die zin dat, net als wanneer
u slaapt, de tijd ongemerkt voorbij schiet.
Uw gedachtenwereld kunt u laten gaan waar het wilt of u kunt zich concentreren
op het lichaamsdeel dat u strekte.
Hoofdzaak is dat u zo, ook wanneer u na bijvoorbeeld een half uur de kriebels krijgt
en het ongeduld voelt opborrelen (omdat u fitter en minder loom wordt) star de oefeningen met de tussentijden blijft volhouden
tot tenminste anderhalf uur.
Ook wanneer u niet meer moe en loom bent moet u de spieren onderwerpen aan stelselmatige rekoefeningen
om een breed resultaat te bereiken welke nodig is voor een superieure reactie.
Ik heb meegemaakt hoe ik, na tien kilometer
rennen in een serieuze tijd (van de veertig of vijftig in een week langzaam in pakweg twee jaar te hebben opgebouwd) en voor
de loop nog circa een half uur-drie kwartier te hebben gestretchd ter loskomen en opwarming, als een jong hert naar huis dartelde
-zo licht en energiek ik me voelde- nadat ik rustig een half uur of wat mijn oefeningen op deze manier volbracht had.
Een
vreemde sensatie en bevrediging na zo een tocht, kan ik u verzekeren.
Cruciaal voor een positieve uitwerking is dat u zich
tijdens de oefeningen afzonderd van uw omgeving. Praten tijdens het rusten verbreekt de trance waarin het strekken en het
rusten u vanzelf brengt, en welk het snelle herstel van het lichaam tot gevolg heeft.
Nogmaals: in feite gaat het niet
om de strek-oefeningen, die stuk voor stuk zo netjes en nauwkeurig dienen te worden uitgevoerd, maar om de rustperiodes tussen
de strekkingen in, waarin u het lichaam zo slap en stil mogelijk houdt.
U hoeft niet steeds in dezelfde lig-houding terug
te keren; na een paar keer op uw rug te hebben gelegen is het juist voor de bloeddoorstroming erg goed eens op je rechter-
of linkerkant te gaan liggen. Belangrijk is wel de systeemmatigheid waarmee u de spiergroep onderhoudt: bijvoorbeeld de voeten
worden drie maal met de tenen naar het lichaam toe bewogen (onder andere de achillespees), dan drie maal naar buiten of naar
binnen, vervolgens drie maal met de tenen van het lichaam af, en dan weer naar binnen (of naar buiten), dus niet eerst met
de tenen naar het lichaam toe en dan de tegenoverliggende strekking en richting, of de nekspieren bijvoorbeeld eerst drie
keer met het hoofd naar voren (in principe mag u met alle richtingen beginnen), dan opzij, omhoog (de kinspieren), weer opzij,
enzovoort.
Ook is het van groot belang bij de eerste strekking van bijvoorbeeld de voet niet meteen zo ver te gaan als
u misschien wel kunt. Houdt u zich de eerste keer enigszins in, en herhaal de tweede maal. U zult dan zelf merken dat u vanzelf
verder reikt dan de eerste keer. Bij de derde maal dat u de voetspier strekt mag u zich uitleven, maar dit hoeft niet perse.
Dit
ritme is het begin van het ritme dat u straks als vanzelf aanspoort dit ritme aan te houden. Plus de rustperiodes tussen elke
twee stretchings in acht houden natuurlijk!
In de praktijk betekent dit, dat u in een a anderhalf uur tijd hoogstends uw
voeten hebt gestrekt, maar u kan gerust een deel van die voetenstrekkingen doen, waarna bijvoorbeeld uw schouders of armen,
en de volgende keer de rest. Werkt ook prima; het gaat om de nauwkeurigheid, het ritme, de systeemmatigheid van het uitvoeren
van de oefeningen en de rustpauzes die ertussen liggen.
Laat uw gedachten maar gaan. U mag zich concentreren op de spieren
die u aan het strekken bent, en zal dan ook meteen merken dat daar iets gebeurd. Belangrijk is, dat u 'stil' leert staan;
de boel de boel laat en alles dat zo nodig gedaan moet worden aan de kant zet en vergeet.
U trekt zich van de wereld terug
voor een of twee uur, maar begint eraan alsof u voor eeuwig wilt rusten.
Zelfs de oefeningen zelf moet u naast u neer leggen:
u hoeft immers niets meer!
Dan pas is er ruimte om de oefeningen vol overgave met aandacht, geduld en precisie uit te voeren
welke een sublieme reactie waarborgt.
4.) WEL EN NIET STREKKEN.
(wordt vervolgd)
|
