|
1.) HOE ANARCHIE GELEID HEEFT TOT DE HUIDIGE
SITUATIE.
Wanneer we gaan analyseren wat anarchie nu werkelijk is, kunnen we maar tot een conclusie komen, welke is dat
elke fundamenteel anarchistische samenleving zal leiden tot het vormen van eerst allerlei kleine naties en later grotere,
zoals ze nu in onze wereld anno 2003 plaats gevonden heeft.
Anarchie betekend namelijk totale wetteloosheid.
Stel dat
morgen alle wetten zouden worden afgeschaft, en al wat nu verboden is, legaal en toegestaan was, wat zou er dan gebeuren?
Dan
zullen degeen die het kunnen betalen natuurlijk hun eigen wetten gaan opstellen en handhaven op een territoriaal, welke door
'wetsdienaars' gecontroleert en zonodig 'verdedigd' tegen andersdenkende groepen rijken waar ze vervolgens in conflict mee
geraken.
De grootste clans zullen overblijven en de kleinere inlijven en staten gaan vormen, met een eigen economie, munteenheid
en strafsysteem.
Het gevolg van anarchie zal ons leiden naar eenzelfde situatie als die er nu met een strafrechtsysteem
en wetboek, reeds heerst. Want anarchie betekend dat iedereen zelf mag uitmaken wat het wilt doen, zonder dat de overheid
of een overkoepelende organisatie of instantie concequentie's daaraan ontleent.
Werkelijke anarchie sluit haar tegenpool,
een strafrechtsysteem, niet uit, en omdat een strafsysteem altijd een overheersing en overmacht impliceert, zal ze tenslotte
ook het anarchisme uitroeien als zijnde onrechtvaardig en 'de As van het Kwaad'
2.) WETMATIGHEID EN COSMOS BOVEN
STRAFRECHT EN WETBOEK.
Een inwoner van een natie of staat dient gehoor te geven en zich te onderwerpen aan het strafrechtsysteem
van die staat of natie, op straffe van vervolging en veroordeling. Maar daaraan kleven nogal wat haken en ogen, zoals u kunt
lezen op DNH-pagina 14: (nadelen van het) Strafrechtsysteem: vervolging en veroordeling zolang de zaak bewijsbaar is, of zolang
de wetshandhavers daar moreel achter staan (prioriteiten, willekeur) en valse beschuldigingen en onrechtmatige veroordelingen.
De
feitelijke wet die heerst luidt dus: Vervolging zolang de feiten die begaan werden bewijsbaar en vervolgbaar zijn, en onschuldig
en dus met rust gelaten, zolang die onschuld bewijsbaar is, wat een heel verschil is. En dan nog hoeft er niet tot vervolging
of reeele straf te worden overgegaan, als de desbetreffende rechters en andere medewerkers partijdig of bevoorooreeld zijn
of andere fouten begaan.
Zo zal een strafrechtsysteem nimmer kunnen leiden naar een rechtvaardige samenleving of zelfs
maar tot een, rechtvaardiger dan een anarchistische. Hoogstwaarschijnlijk zal een wetboek de samenleving meer onheil en onrecht
aandoen dan criminelen en a-socialen van nature al doen.
De enige manier om een rechtvaardige samenleving te scheppen lijkt
die van het integraal verhogen van het intellectueel niveau van alle mensen van die samenleving. Dat betekend dat we een overheid
zullen moeten hebben die zich maar al te goed bewust is van dit gegeven, dat je een natie (of liever nog: de gehele wereld)
juist leiding geeft zonder controle van bovenaf, maar met de juiste ingredienten. Wanneer er geen behoefte is aan a-sociaal
en crimineel gedrag, hoeft dat ook niet gecontroleert te worden!
Een integrale verhoging van het moreel besef van een heel
volk blijft uit wanneer niet tevens de geestelijke levensstandaard van al die mensen wordt verhoogt, en het intelligentiepeil
en de gevoelswereld op een hoger niveau wordt gebracht.
Wanneer we ervan uit mogen gaan dat de huidige situatie in de wereld,
met de onrechtvaardige en rechtsbedreigende positie van alle burgers zoals ik hierboven geschetst heb, een gevolg is van de
absoluut anarchistische en rechtvaardige situatie die er heerste ten tijde van de (cru gezegd) begintijd van de eerste mensen
-dus nog voor de sterkste en/of slimste groepjes gingen vormen- dan mogen we direct concluderen dat die situatie, en de (natuur-)
wetten waaraan ook toen natuurlijk gewoon gehoor aan moest worden gegeven, nog steeds heerst. De wetten zijn alleen veranderd!
Maar
nog steeds geldt voor de slimste, hij die alles doorziet en de werkelijkheid kent, dat hij het eerst en meest genieten zal,
en de grote massa domme egoisten (veel) lijden moet.
Zo overwint het recht van natuurlijke of cosmische wetmatigheid boven
die van al dan niet corrupte of inferieure wetgever en voorstander van het strafrechtsysteem.
En gelukkig maar!
3.)
VRIJHEID, AUTORITEIT EN VERANTWOORDELIJKHEID.
4.) PROPAGANDA, CENSUUR EN VRIJE MENINGSUITING.(wordt
vervolgd)
|
