1.) OORLOG.

Een welbekend nadeel van een statensysteem zoals wij op aarde die overal kennen is natuurlijk de allesvernietigende oorlog. Wanneer er slechts een overheid zou zijn zou dat probleem niet spelen en over geheel de wereld zou een opbouwende en verzorgende, mondiale overheid dezelfde aandacht aan misdeelden kunnen geven, zonder achtergestelden of gediscrimineerde rassen of groeperingen.
Economische concurrentie tussen staten lijkt een stimulans om tot ontwikkeling te komen maar wordt tenietgedaan door jaloezie en hebzucht tussen de naties. Het verliezen van de voordelen van een oorlog weegt niet op tegen die van een mensheid welke op een intellectueel niveau beland is, waarop het zelf inziet hoe zonder oorlog en criminaliteit te leven, en zonder de gewelddadige en onrechtvaardige gevolgen hiervan. Oorlog is typisch een symptoon van een inferieure wereld, juist nu in deze tijd van massa-communicatie en techniek. De pathologie zit 'm in het instandhouden en steunen van het autoritaire systeem dat gebaseerd is op (fundamenteel willekeurige) vervolging en straf, terwijl de individuele gerechtigheid teniet gedaan wordt. Wanneer de mensheid inziet dat nationalisme, politiek en geloof samen met het autoritairisme als gif werkt voor de opkomende generaties en tussen de mensen, zullen we, zelfs al zouden we de armoede uit de wereld hebben verbannen, nog niet de criminaliteit en de oorlogvoering hebben uitgeroeid wanneer we niet tevens het strafrechtsysteem en de autoritaire opvoeding afgeschaft zouden hebben.
Want daarom heerst er immer oorlog, omdat er macht heerst en dientegevolge machtsmisbruik en dus onrechtvaardigheid. Zonder eigenwaan, egoisme en vertrouwen in autoriteit en godsdienst zal er ook geen onvrede zijn, en zonder straf en gevangenis geen a-sociaal gedrag. Egoisme en domheid kunnen we moeilijk afschaffen, maar machtsmisbruik kunnen we simpelweg uitschakelen door mensen geen bevoegdheden meer te geven. De losbandigheid die het gevolg zal zijn van totale anarchie echter is slechts de som van de gevolgen der onrechtvaardigheid in het verleden. Uiteindelijk zal anarchie, dus totale machteloosheid tussen mensen (wat essentieel irrationeel en onmogelijk is), leiden tot wereldvrede. Om het aloude gevaar van binnenvallende stammen of volkeren af te wenden moeten wij samen met die volkeren een unie vormen, zodat wij geen leger meer nodig hebben. Om binnenlandse onlusten te vermijden zouden we vervolgens een 100% werkend rechtvaardig systeem moeten ontwikkelen dat hoger staat dan ons strafsysteem nu, anders zal zij dezelfde vorm aannemen als de oorlogen tussen de natie's nu reeds doen.
Het is zo treffend dat er veel macht voor nodig is om al deze veranderingen daadwerkelijk plaats te laten vinden.


2.) AUTONOMIE EN EIGENBELANG.

Amerika bijvoorbeeld is een land met een grote economische en technische potentie. Helaas staat er hoog in het vaandel van de bestuurders het lijf en goed van Amerika zelf, met andere woorden ten koste van de rest van de wereld. Zo vermoorden de Amerikanen Vietnamese en Irakese kindertjes omdat ze menen daarmee de Amerikaanse te redden. Economisch gezien handelen ze precies hetzelfde.
Zo wordt de kindersterfte in derde wereldlanden in stand gehouden door het rijkste land ter wereld, omdat dat zonodig op eigen economische belangen uit moet zijn. Wanneer er een mondiale regering zou zijn, en er geen nationalisme zou heersen, en alle mensen wereldburgers zouden zijn, zou geen regering zich meer verrijken ten koste van andere, nog van zichzelf, en geen volk, dat zich meer zou wanen dan andere volkeren, of hopeloos eindeloos achter ettelijke onkundige leiders aan zou lopen.


3.) GEEN MONDIALE AANPAK PROBLEMEN.

Eigenbelang der staten heeft niet alleen wereldlijke armoede, uitbuiting en sterfte tot gevolg. Ze sluit ook uit dat bepaalde elementaire mondiale problemen uit de wereld geholpen worden. Zo wordt er tweeerlei gewerkt aan het instandhouden van oeroude mensonterende situaties die allang verleden tijd hadden kunnen zijn. Het mag hier duidelijk zijn dat armoede en uitbuiting op de lange duur ook de rijke landen en hun burgers ondermijnen. De vele voordelen van een mondiale wereldregering zijn haast niet op te noemen.
Het beleid van die regering moet natuurlijk wel voldoen aan de verwachting die die regering van het individu heeft, en deze moet op zijn beurt parallel lopen met de fundamentele rechten van de mens, en die rechten op hun beurt weer moeten naar de werkelijkheid opgesteld zijn (wat nu zekers dus niet het geval is!). Een mondiale regering met bv. dezelfde intenties als de Amerikaanse zou wereldlijk dezelfde tekortkomingen teweegbrengen als nu in Amerika optreden (armoede, misdaad, a-sociaal gedrag en onderontwikkelde intelligentieniveau's).


4.) NATIES, GESCHIEDENIS ( HUN CAUSALE ONTSTAAN ) EN ANARCHIE.

Ik schreef in alinea 1. van de pagina Anarchie reeds: Anarchie (dus totale machteloosheid) is fundamenteel onmogelijk. Zelfs al zouden de wetten afgeschaft worden, dan zou er dus ook geen wet zijn tegen mensen die zelf een wet in een bepaald gebied opleggen en deze (gewelddadig) verdedigen, wat het begin is van een wereld vol staten, met alleen de maan als niemandsland, en dus eenzelfde situatie zoals die nu in de wereld heersen.
Maar zelfs al zouden wij onder anarchie verstaan een wetteloosheid, behalve het verbod een ander regels op te leggen, dan nog zal dat tengevolge hebben dat allerlei mensen ongestraft blijven/valselijk beschuldigd worden, met alle negatieve gevolgen en tekortkomingen van een opsporingssysteem als bij die van een maatschappij met een wetboek als vandaag de dag overal op aarde heersen.
Wanneer wij de geschiedenis en de totstandkoming van de huidige wereld bezien is de factor macht onuitwisbaar en een andere reeele wereld zonder macht ondenkbaar. Toch is diezelfde (over-)macht en de illusionaire verbeelding die aan oordelen voorafgaat schuldig aan een totale verhindering van een snelle totstandkoming van een intellectueel wereldniveau, waarop het lijden onder de mensen integraal genihiliseert wordt.
Wanneer het mogelijk zou zijn om de oorzaken van alle oorzaken en ook weer hun oorzaken enz. enz. van alle onrechtvaardigheid en leed onder de mensen te kennen, zouden we dan niet (wanneer we de Bijbel mogen vergeten) in onze eigen genen, en in die van de dieren -want immers is de mens een dierensoort, of liever gezegd: huist in elk dier een ziel- moeten kijken en constateren dat wij allen machtsmisbruikers en daders zijn, en allen zijn we keer op keer weer slachtoffer van elkaar en van onszelf!
Pas dan, wanneer we over onszelf heersen kunnen, zonder zelfbelang of immoraliteit, en weten wanneer en op welke momenten wij immoreel en op zelfbelang uit zijn, zullen we vrijheid kennen- omdat de echte vrijheid in de geest heerst, niet in onze naasten!