|
1) AMERIKA: VRIEND EN VIJAND.
De hegemonie van het Westen over de gehele wereld vindt zijn hoogtepunt in het rijkste en machtigste
land in die wereld: De Verenigde Staten Van Amerika.
Haar economie leidt die van alle andere landen en de Amerikaanse strijdkrachten
zijn de machtigste op aarde, en overal op elk gewenst tijdstip inzetbaar.
Tegelijkertijd is het buitenlandse beleid er
totaal op gericht alleen het eigenbelang van Amerika te behartigen ipv. haar plaats en invloed in de wereld te verzekeren
door in haar beleid ook naar het belang van andere, niet westerse en economisch zeer zwakkere natie's te kijken.
Terwijl
juist een goed leider zich om zwakkeren zou moeten bekommeren, uit onbaatzuchtige naastenliefde maar ook uit berekend voordeel,
omdat bij een teloorgang van andere landen en de daarmee gepaard gaande verspreiding van negatieve effecten op den duur ook
de gezondheid en welvaart van elk lid van de wereldgemeenschap aangetast wordt, stoort de VS. zich totaal niet aan het wel
en wee van de rest van de wereld en sluit zich af van die wereld zodra zij de gevolgen van haar eigen beleid onder ogen dreigt
te moeten gaan zien.
Een van deze effecten is het terrorisme, en deze is net zo moeilijk te bestrijden als andere verderfelijke
invloeden als ziekte, armoede, criminaliteit en oorlog.
Terrorisme kan het best gezien worden met onder andere armoe en
geweld, als een sociologische ziekte. Terwijl een gezonde samenleving ipv. oorlog en onrechtvaardigheid broederschap en geluk
kent, weet een aangetaste mensheid zich geplaagd door verdriet, pijn en geweld.
Terrorisme en oorlog zijn zeker niet onlosmakelijk
met het lot der mensen verbonden, maar is een ziekte van de massa die bij een juiste behandeling genezen kan worden. Wanneer
de patient echter onwetend en onwillig is, is het voor een dokter een heilloze weg het genezingsproces op gang te brengen.
Daarvoor
is een psychiater nodig.
Amerika heeft een geschiedenis vol van geweld achter zich, en zal z'n ondergang hoogstwaarschijnlijk
door datzelfde geweld bezegeld gaan zien.
Maar net als zoveel andere wereldrijken heeft ook Amerika de kans, juist omdat
het zo machtig is, zichzelf te herstellen, te erkennen dat haar systeem niet feilloos is, en het tij, waarin zovele wereldmachten
opkwamen en weer ondergingen, te keren door de beoefening van de vaardigheid der onbaatzuchtige introspectie. Nu president
Bush na 11 september als een wilde cowboy in de wereld tekeer gaat en duizenden onschuldige slachtoffers, waaronder tal van
onschuldige kinderen, maar ook onnoemelijk veel nieuwe haat en vijandigheid maakt, lijkt die onbaatzuchtigheid bij de leiding
van de wereld verder dan ooit.
Zijn tekortkoming in de kennis van het zelf weerhoudt hem ervan de werkelijkheid te zien,
en zo juist te handelen om zowel zoveel mogelijk mensenlevens te behouden alsook het levenspeil van alle wereldburgers op
niveau te brengen, zodat ontevredenheid en uiteindelijk terrorisme en oorlog juist vermeden worden ipv. dat ze gebruikt en
geschapen worden om dit doel te bereiken.
Maar dit mag de president niet meer verweten worden dan eender welke amerikaan,
de mensen uit zijn directe omgeving, alswel elke amerikaanse soldaat en burger, ja, zelfs iedereen op de aarde die voor de
oorlog in Afghanistan en Irak stemde, voor de vergelding en voor de zogenaamde verhindering van nog meer Amerikaanse slachtoffers,
en niet tegelijkertijd op het idee kwam, in weerwil van de beelden der werknemers die op de honderdste verdieping van het
World Trade Centre uit de ramen hingen en in verbijstering naar beneden sprongen, die van de afgrijselijke ineenstorting van
de twee torens, het image van New-York en van Amerika, om naar zichzelf te kijken ipv. naar de daders, en de vraag te stellen:
wie is werkelijk de schuldige achter dit drama, en in hoeverre zijn wij dat zelf niet, onze gewelddadige geschiedenis waarop
onze wereld gegrondvest werd, de misvatting van eenieder, die bouwde aan de grootste natie en haar navolgers, dat de eigen
mening en opvatting over de universele rechten en plichten van de mens en de uitvoering ervan, de juiste is en een ander opgedrongen
dient te worden ten bate van de meerderheid.
Ook een opgedrongen vrijheid is een gevangenschap, net als een opgedrongen
geloof in Allah!
2.) OVEREENKOMSTEN TUSSEN AMERIKA EN DE ISLAM.
Vrijheid is een gekaderd begrip. Vanaf de
eerste dagen van ons leven zijn wij afhankelijk van onze ouders, en wanneer we van hen onafhankelijk zijn geworden zijn we
afhankelijk van de maatschappij en de wereld waarin onze ouders ons grootgebracht hebben.
Tegelijkertijd heeft vrijheid
maar ook autoriteit en gebondenheid alles te maken met verantwoordelijkheid. Een overheid kan de vrijheid van haar burgers
beknotten en wetten gaan uitvaardigen, die bij overtreding streng worden bestraft. Maar ze kan niet de animo van een volk
voor norm en moraal, rechtvaardigheidsbesef, geestelijke ontwikkeling en samenhorigheidsgevoel ophevelen zonder aan een intergrale,
collectieve sociale en antroposofische wetmatigheid te voldoen.
Noch het geloof (in deze de islam, maar dit geldt ook voor
het christendom en al zijn vertakkingen) noch het atheisme (voor zover we de democratie en het kapitalisme een atheisme kunnen
noemen) voldoen aan deze maatstaf, en zijn dus gedoemd om als universeel bestaanslichaam voor de mensheid te mislukken.
Daarom
is de terroristenkwestie van na 11 september niet een strijd tussen goed en kwaad of onderdrukker en onderdrukte, maar een
causaal gevolg van twee manieren van denken over recht en vrijheid van de mens, en de daarmee samenhangende plichtmatigheid,
die beiden inferieur zijn en niet voldoen aan de behoefte van de mens en het individu naar een antwoord op de vraag wat goed
is en wat slecht.
Noch president Bush noch Osama-bin-Laden kennen de werkelijke reden van het leven op aarde en de weg
die wij allen gaan zullen, noch kennen zij het evenwicht tussen recht en plicht voldoende, het verschil tussen fictie (die
van een bestaan van een god en die van het rechtvaardig westerse strafsysteem) en werkelijkheid, deze die we niet kunnen zien,
maar wel door beredenatie kunnen kennen.
Daarom zijn en Amerika, en de gehele Westerse wereld en allen, die op Westerse
waarden zijn gebaseerd, beiden, en de gelovigen in een god of in een godenwereld, gedoemd om als aanvoerder der mensheid te
mislukken en door de natuur hooguit geschapen om als brug te fungeren tussen de oermens, die meer op een aap geleek, en de
uber-mens, die, waarnaar wij, als evenbeeld van God, geschapen zijn.
3.) DE DERDE WERELDOORLOG.
Een Derde
Wereldoorlog zal de ergste scenario's die wij ons van een oorlog voor kunnen stellen overtreffen in afschuw en bloedvergieten
en de kans op een definitief einde der mensheid angstvallig vergroten. Tegelijkertijd is de tweedeling in de wereld verschoven
van die tussen de Westerse wereld, met als haar roerganger de V.S., en de communistische staten naar die van het Westen en
de moslimwereld, en in hevigheid en vijandelijkheden sterk toegenomen. De dreiging van een atoomoorlog tussen moslimstaten
en bijvoorbeeld de NAVO is met de kwestie Irak dichter bij Europa gekomen dan ooit, en de angst en afkeer van een oorlog bij
de Europeanen verre van het standpunt, dat wij vlak na de Tweede Wereldoorlog innamen, namelijk die van 'dit nooit meer!'
In
ieder geval zal een Derde Wereldoorlog een mijlpaal in de geschiedenis van geheel de mensheid zijn. Wanneer Europa getroffen
zou worden door een nucleaire explosie (bijvoorbeeld boven Parijs, uitgevoerd door moslim-extremisten) zullen miljoenen mensen
hun leven verliezen, en half west-Europa zal onbewoonbaar zijn geworden.
Amerika zal niet weten wat te doen, daar de vijand
onzichtbaar en ongrijpbaar is, en zal hoogstwaarschijnlijk atoombommen in de Arabische wereld laten vallen.
Pakistan maar
ook Rusland of China zullen zich bedreigd gaan voelen en een waar doemscenario treedt voor ons op, waarin niemand nog veilig
is, die niet op een eilandje in de Stille Oceaan woonachtig is.
In dat licht is de Europese reactie op elf september roekelozer
dan ooit, en ik ben ervan overtuigd, dat de Engelse premier Blair nimmer zo op de oorlogsretoriek van Bush ingesprongen was,
als wanneer hij een dusdanig doemscenario voor ogen had gehad en ook maar had kunnen bevroeden, wat een oorlog tussen de Islam
en het Westen vandaag de dag in de wereld betekenen kan.
Als president Bush of Europa oorlog willen, zullen ze oorlog krijgen,
daarvoor zijn ze veel te machtig, en als de moslims oorlog willen, zullen ook zij oorlog bekomen- ook al zijn ze niet zo machtig.
Echter
niemand is zo machtig om een conventionele oorlog, die in een atoomoorlog veranderd, te weerhouden op een atoomoorlog uit
te draaien.
|
